abel fabel

Φέτος   μεταξύ άλλων, διάβασα δανεισμένα απο την τοπική Βιβλιοθήκη της Νεολαίας Γαλάτιστας και δυο βιβλία του Ζούλφι Λιβανέλι, την Σερενάτα και το Σπίτι στον Βόσπορο . Μου άρεσαν και τα δυο, για διαφορετικούς λόγους το καθένα, και έμαθα πολλά καινούρια πράγματα: στο πρώτο την ιστορία του «Στρούμα», ένα   σαπιοκάραβο που μετέφερε 769 εβραίους πρόσφυγες τον χειμώνα του 1941-42 και για το τραγικό τους τέλος. Στο δεύτερο, ανακάλυψα ένα θεατρικό έργο , τον   Τρελό , κάποιου Refik Halit Karay . Αντιγράφω απ’ το βιβλίο « Το σπίτι στον Βόσπορο »: «Ο τρελός ήταν η ιστορία ενός άντρα που είχε μπει σε κώμα τις τελευταίες μέρες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και είχε τελικά αναρρώσει ύστερα από μερικά χρόνια επί των ημερών της Δημοκρατίας. Ο καημένος δυσκολεύτηκε φοβερά να αντιληφθεί την εκπληκτική αλλαγή που αντίκρισε σαν συνήρθε. Η κοινωνία στην οποία ζούσε είχε εξαφανιστεί και μια άλλη, εντελώς διαφορετική , είχε πάρει την θέση της . Σουλτάνος δεν υπήρχε πια, η «τυραννί...

Απ’ τα καλύτερα animation που έχω δει τα 7 τελευταία χρόνια, γεμάτο χιούμορ και τρυφερότητα. Το λατρέψαμε όλοι στο σπίτι, μικροι και μεγαλοι, και το βλέπουμε ακόμη με μεγάλη χαρά…!

     Χα ! Κάνεις πως δεν θυμάσαι, και άραγε να 'ταν 7.. και μήπως να ήταν 8… !!! Κι όλο εσύ καλά τα λες, κι όλο εγώ σε μπερδεύω… Κι άντε πάλι να γελάμε καθισμένοι στον καναπέ…      Δεν έχει καμία σημασία ποια μέρα ήταν, έχεις δίκιο σ’ αυτό. Σημασία έχει που είμαστε και οι δυο εδώ, να γελάμε στον καναπέ. Το ταξίδι μας άλλωστε, άρχισε για εμάς πολύ νωρίτερα.      Δεν θα πω τίποτα άλλο. Λίγο πολύ Εμείς οι Δυο, εκείνη την Τετάρτη, την θυμόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Σήμερα όμως θέλω να την δούμε ξανά με τα μάτια ενός άλλου, ενός ποιητή, που … στις 7 Δεκεμβρίου του 2005 ...